pencere pervazlarında oyalanan sessizlik
nasıl da kur yapıyor göğsüne sığmayan kalbe
seyircisiz bir tırmalayış bırakıyor geride kedi
ağaçta bilmem kaç çentik
sis erken iniyor bahçeye
incitiyor sözcüksüzlüğün biçimi
ey geceye tüneyen hünerli karanlık
şahit ol
bir ölme sürekliliğidir bu
inancın patlak dikişlerinde.
3ocak2016
Sema Enci
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 08:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
