Biçim Şiiri - Habibe Merih Atalay

bu biçimi ben yaratmadı, biçim bende kendini yarattı

normal değil mi?
biçim kendine konak arıyordu,
en yüksek bedel seninkiydi,
ifade ihalesi sana kaldı.

maharetim mahremim kaide olup
bu baş üstü büstü taşıyabilmekte

büst bile değil oysa, biçim sadece

tüm çeperleriyle anlaşıldı.

gerçekten mi?

yani, şimdilik. şimdilik yetsin bu kadarı.

neden susturuyorsun içini,
dışında daha mühim şeyler mi var?

birçok şeyler...
vardır belki, bilemiyorum.
bakmadan bilemeyiz, değil mi?

müsade senin o halde..