Biçilmiş buğdaylar Şiiri - Gülşah Kurtgöz 2

Yanımda yabancı yüzler,
adımları tanıdık bir suskunluk sarar.
Biçilmiş bir buğday tarlasının kıyısında,
geçmişin gölgesi altın gibi parıldar.

Sen oradasın, kalabalıkların ortasında,
bir şeyler hesaplıyorsun — “4000 pi”
Sonsuzluğa denk bir yük müydüm sana,
yoksa çözülemeyen bir denklem mi?

Aynı tatlı gülümsemenle sardın beni
Sevdin gülümsemenle benliğimi
Şimdi ne buğday tarlası ne pi sayısısı
Tamamlandım sadece bir bakışınla