Ansızın hayallerimize sapladığın,
Şaşırtıcı darbeni nasıl unuturum?
Belki sen koşarak uzaklaşırken,
Merhamet edenim olur sandın.
Ama çığlığım çok sessiz.
Seni düşünerek çiçeksiz kalmaktansa,
Bir bahçeyi el arabasına sığdırdım,
Sırtımdaki bıçakla.
Ezgiler seni hatırlatsa da yaram iyi.
Topallamıyorum, dansla aştım;
Loş ışıklı tuzakları, boş kalpleri.
Madem gittin, seninle aram iyi.
Vaka yok, kahrımdan yaralandım.
Zira ellerini canıma bulamadın.
Yeni bir başlangıç için inci gibi parlak,
Göğsümdeki bıçaşk.
Kayıt Tarihi : 27.9.2019 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!