Biçareyim Şiiri - Vehbiye Yersel

Canı kavga istedikçe, hatırımı soruyor.
Selam, sabah yerine, boyuna beni taşlıyor.
Aradaki okyanuslar, kesemedi hızını,
Bana dersen razıyım, sakın üzme kızını.
Hep böyle kıracaksan, arama beni sakın.
Burada ölecek olsam, beni burada bırakın.
Senin yüzünden güzel yurdu terk ettim
İstemem güzel yurdumu, sen ordasın diye,
Pasifikleri aştım senden kurtulamadım,
Benden ne istersin, hala anlayamadım.
Okyanuslar bile kesemedi sesini,
Yerin altına girsem, gösterirsin kendini,
Münker –Nekir olursun, sorgularsın mezarda,
Hayatta sorguladın kesemedin hızını.
Benden istediğin ne, hiç çekemem nazını.
Keşke naz olsa derim, çekerdim sineye ben
Huyun bambaşka, kavgasız durmazsın sen.
Bana verdiğin nedir, ne istersin bikesten.
Fazla ileri gitme, can çıkıyor kafesten.
Ama sen acımasız, bencil bir adammışsın.
Merhamet ettikçe ben, ezdikçe zevk almışsın.
Eline ne geçecek, bana böyle etmekle
Hata ettim bilirim, yıllarca katlanmakla,
Sabrım taştı artık,kaldıramam bu yükü,
Susmam sana yaradı, sırtıma attın yükü.
En sonunda anladım, yola gelmeyeceksin.
Seni ne kadar sevsem, hiç anlamayacaksın.
Allah’a havale ettim, çarem kalmadı benim.
Dünyaya bir daha gelsem, kocaya değmez elim.
02.04.2009