Biçare Şiiri - Refik Recep Pelit

Bu dünyaya peydah olmuşsun ya boşuna,
Adam sanır bakan, endamına, gözüne kaşına,
Kurban olayım yarenliğin, toprağına taşına,
Pul oluruz gerekirse, biz dostumuz uğruna.

Dost için atar, değersiz biçare kalbim
Hala kırık plak gibi, çıkıyor feci sesin,
Türlü türlü taraklarda, bilirim vardır bezin,
Kul oluruz gerekirse, biz dostumuz yoluna.

Edep haya dilinde, bunlar sende ne gezer,
Fesatlığın deniz olmuş, ahval-i beşer yüzer,
Paçavra bile gözümüzde, taşır naciz bir değer,
Çul oluruz gerekirse, biz dostumuz sırtına.

İşine gelmeyince, yakar yıkar kavurursun,
Foyan ortaya çıkınca, ifrit gibi bakınırsın,
Kalbimiz dost'a atar, sırf budur avuntumuz,
Taş oluruz gerekirse, biz dostumuz bağrına.

Feda olayım mevlanaya, rumi'sine, yunus'a,
Canım yanmaz birisini, bir kez bile okusa,
İşine gelmeyince eşşeğini vuruyor yokuşa,
Ses oluruz gerekirse, biz dostumuz sayhına.

Neticede çözdük seni, biliriz niyetin nedir,
Nush ile uslanmayanı, herdaim etmeli tekdir,
Çok değnek yiyenin, sırtı sert'tir ve pek'dir,
Tekdir uslandırmıyorsa kişiyi, vasfı Eşşek'tir.