Karanlıklarda sahipsizim,
Gün ışığında başı boş,
Bir söylenti dolaşır,
Berduş olduğuma dair
Yalan diyemem,doğru olmasa da
Belki de bundandır terk edilmişliğim,
Yalnızlığın ardı sıra biçare oluşum.
Karanlıklarda sahipsizim,
Gün ışığında başıboş,
Gönlümün terazisi bozuk neyleyim.
Bilmez ki dengede durmayı,
Bir yanı ağır basmasa da
Zaten böyle kaybetmedim mi?
Sevenimi,sevdiğimi.
Karanlıklarda sahipsizim,
Gün ışığında başıboş,
Gökkuşağı gibi eşsizliğinde gençliğin.
Önümü kapatan bulutları dost bildiğim,
Günlere yansam da ne çare,
Ömür denen zamanın gün batımındayım,
Yine yalnızlığın ardı sıra biçare.
Kayıt Tarihi : 8.1.2025 22:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!