O an anladım ki;
Biçareyiz ki biçare
Dimdik durmak geldi içimden
Zayıf olduğumu anlamasın hiç kimse
Göz yaşlarımı sakladım herkesten.
Aktım gözyaşlarımı içime,
Son damlasına kadar.
umutlar bitmiş yolun sonu gelmişti.
Yaşlı çınar;
Aylardır apansız hasta yatağında
Çürük gövdesi direniyordu.
son bir hamleyle belki son kez
son nefesine kadar eğilmeden bükülmeden,
Didik bir hayat.
Şimdi son vasiyetti heyhat.
vasiyetini açıkladı en çok kızdığına,
En çok sevdiğine ilk göz ağrısına
kol kanat ol vasiyeti düştü.
Yaşlanmış gövdem düştü düşecek
lakin;
Dallarımdan ilk çıkan fırtınada kırılmasın.
Yeniden, yeniden filizler versin sonsuza dek.
Mehmet İnanKayıt Tarihi : 10.1.2021 17:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Babama
![Mehmet İnan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/10/bicare-152.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!