Biçare Şiiri - Nuh Comba

Biçare

Dünya denen handa sensiz limanda
Bir yaprak misali süzülmekteyim
Tutunduğum her şey kayar bir anda
Dalgalar içinde büzülmekteyim

Düşüp savrulurum ordan oraya
Ecel bile koymaz beni sıraya
Ben razıyken hakkımdaki kur’a ya
Bir katlin hükmünde ezilmekteyim

Gün doğsa da güneş değmez yerdeyim
Aydınlığı gölge eden perdeyim
Bazen uçurumda bazen serdeyim
Bir mecnun misali gezinmekteyim

Geçip gitti ömrüm kederle dolu
Mevla’m kul etmesin, kimseye kulu
Altından alırlar bir yırtık çulu
Uzandığım yerde kazınmaktayım

Ey hecelim değişmez kara bahtım
Hiç olmadı düşlediğim bir ahtım
Ben kendi halim de kraldım, şahtım
Şimdi bu dünyadan yozulmaktayım

Nuh Comba