Gece yarısı yine dalda kanlı bülbül ;
Biçare, gün yüzü görmeden sönen ömür!
Zamanı geldiğinde atarsın kabre gül,
Ne çare gittiği yoldan dönmez düşünür.
Bakıyor etrafa yine melül melül,
Ezele kadar sürecekti bu tefekkür.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
