Feryat etme biçare feryadını duyan yok,
Gece gündüz ağlarsın göz yaşını silen yok,
Bu diyar bize haram bu aşk bize yasakmış,
Anla artık biçare ölmeden kavuşmak yok,
Amak-ı hayalinde kalbin onunla sanki?
Neden rüyalar var? neden insan sever ki?
Neden, neden içinde çıkılmaz bir dünyada,
Bu umut denen duygu neden hiç tükenmez ki?
Mutluluk denen şeyden haber var mı biçare?
Bur da arma artık selam gönderme yâre,
Sen hep acı verirsin, hep keder, hep kahırsın,
Allaha bırak artık O çaresizlere çare.
Ve istem dışı dilime dolan bir ayet
Al bunu derdine derman et.
Güneşin yükselip en parlak halini aldığı kuşluk vaktine,
Sükûnete erdiği dem geceye yemin olsun ki:
Ey Resulüm! Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da.
DUHÂ SÛRESİ —
Kayıt Tarihi : 15.7.2013 00:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!