Bicandı Şiiri - İsmail Yıldırım

Bicandı

Bir andı, o andı
Beklenen misafir tamamdı
Yüzündeki tebessümün yörüngesine hapsolan,
Gözlerim yandı.
Akan kandı
Akıl bulandı
Gönül dalgalandı
Bülbül yuvasını süsleyen
Otuz iki mercandı.
Tacın altında parlayan
Ak bir gerdandı.
Varlığın cana candı.
Sensizlik hicrandı.
Amandı,yamandı,romandı,
Canandı
Cananı seyre dalan gözler bicandı.
İlimdi, irfandı, mekandı
Çarpışan bakışlar heyecandı
Kandiller yandı gökyüzü aydınlandı.
Her şey daldı
İki şey uyandı
Biri candı,diğeri canandı.
Bakışlar hafiften boğaza daldı.
Konuşmalar sudandı.
Sonra suskunluk zili çaldı
O an ruhlar dondu kaldı.
Sütundu,selviydi, fidandı
Canandı
Cananı saran kollar
Bicandı.
Hızdı,rüzgardı,yıldırımdı
Nişandı,düğündü…
Her şey bir bir yerini aldı
Dertler,elemler geride kaldı
Nihayet iki çocuk yerini aldı
Hayat canlı bir romandı
Vak’a bitmiş serüven tamamdı
Dudaklarda son şarkı
Allah,iman, Kur’an’dı
Gönüllerde saklanan ahrette devamdı
Yıldızlar söndü
Düğün Tamamdı
Amandı,yamandı,romandı
Candı,canandı
Can ve canan
Artık bu dünyada
Bicandı.

22.01.1999
İsmail YILDIRIM