Bîcan II Şiiri - Büşra Arslan

“Ah! Acıyanların çılgınlıklarından başka büyük çılgınlıklar, neresinde görülmüştür dünyanın? Ve dünyada acıyanların çılgınlıklarından daha çok acılar doğurmuş ne vardır? .. (Zerdüşt) ”

Gecenin seyrini yokluyor ismim
Gönlümün ak tüylerine saklanır kokun
Yüzyılların yazgısı yazılırken ömrüme
Ellerim artık titremiyor sevda yetimlerine
Şebi Yelda’ma vurur arsız gönül depremin
Yasemin kokusunda hüzün bakışlı kadın
Rahmet ellerinden bir nur bekliyor

Bîcan…
Mihrabıma şavkıyan yüz sürdüğüm nûr
Mücessem ruhumda can bulduğum yâr
Aşk semasında sen beklediğim selsebil

_/

Kotarılmış aşklar tüketiyor nefesim
Mahrem düşüncelerde pervazlanır kadınsıllığım
Şiir kadar nedensiz şiir kadar bi-can
Eyy Kansava gölünde yıkanan bakire aşk
Ateş ırmağında ruhunu arındıran can
../ Siyahın kafesinde acıyı doğuran kadın
Gitme diyor
Gitme bir zerre ışığına muhtaç olduğum Ra

Bîcan…
Tanrı söylencesinde kutsadığım havari
Kutsal acılar çarmıhında beslediğim intihar
Ezeli hakikatim, ulaştığım Nirvana / gözbebeğim

_/

Tuvalin gölgesinde eflatuni hayalin
Çizemem cemalini renkler mecalsiz kalır
Gökkuşağı tedirgin ürperir bakışlarım
Susar med-cezirler yıldızlar dökülür tel tel
Kelepçelenir kalem kırılır bileklerim…
Dökülür aynalarda hayat şuursuz kalır

Bîcan..
Yaşlı sevmelerimin hazin öyküsü
Ömrümün deryasından arz'a dökülen mercan
İzbe kuyulardan arş’ı delen inkişaf...