Bîcan Şiiri - Yorumlar

Bir şehir ki:Çocuk seslerinin göğe yükselmediği,ihtiyar bastonlarının kaldırımlarını yoklamadığı,çığlıktan büyük sesin olmadığı...şiiri birkaç defa okudum lakin girişten öteye geçemedim..güzeli aşan dizeler..Tebrik,selam ve dua ile.

Serbest şiirin nadide bir örneğini okuduk. Kutluyorum.

Bican ve İlkel yalnızlık. Yalnızlık ki zamandan münezzeh ve ayak uyduramamış ikiliklere , iki yüzlü(lük)lere....
Kitmir yalnızlığından yorgun değildi aslında. O yalnızlıktan kalabalığa karışma mücadelesinde neticeyi başarı ile süsledi ki adı bizlere geldi.
_
Kullanılan kelimelerde ki ayrıcalıklı duruş ve anlatılmak istenenin adete toprağa tohum ekercesine mantıklı serpilişi gözden kaçmıyor. Yürekli bir yalnızlık aslında bu ilkel de değil!
üç parçaya bölünmüş bir umut raksı gibi mısralar.
Yürekten kutluyor sevgi ve selamlarımla birlikte başarılar diliyorum

Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA

neden/sizdi mağrur gözlerime bulanan keder
sebep/sizdi hüznüme sebep olan kader
kağıda damlayan hecem
hüznümün feryâdıdır
al beni sensizlikten, al götür yüreğine

Final dediğin böyle olmalı işte. Akıcılıkla devam eden bir solukta okunulası dizeler muhteşem finalle birbirini tamamlayıp kenetlenmiş.

Böylesine güzel dizeleri bir araya ahenkle toplayan yüreğiniz hiç susmasın.

Selam ve sevgiyle.

YÜREĞİNİZE SAĞLIK...TEBRİKLER....GÜZELDİ...SEVGİYLE KALIN LÜTFEN...SAYGIMLA TAM PUAN..!

'terkedilmiş bir şehir kadar yalnızım
üzerimde kıtmîr yorgunluğu
kavuşmaz göz kapaklarım bu hoyrat gecelerde
şarabın kan kırmızısında ararken is/yanımı
kızıl saçlarımın alevinde
(en derinlerde gömülüdür ilkel yalnızlığım)
aç bana yüreğini Bîcan
utangaç gözlerime süzülen yetim bir şiirle geldim sana
al beni kuytularına'

ıca ev bîcan bu...
çavın vı veki xezala
dılıvi ne dıravesta sebeta singivi
dı go ev dılımın şeraba evini, yan sor hatıya şéştın
ka vere
ey xemginiyamın
ey ruhamın
...........

biliyorsun o bican dı
gözleri hazal
ve yüreği sığmazdı göğüs sepetine
diyordu; bu yüreğim aşkın kırmızı şarabıyla yıkanmış
hele gel
ey hüzünüm
ey ruhum

Tuğyan uçurumların kıyısında
yüreğimi yıkadım şefkat yağmurlarında
her sözcüğün değdiği acı bir hüzünle
hiçliğe savurdum sensiz yanlarımı
neden/sizdi mağrur gözlerime bulanan keder
sebep/sizdi hüznüme sebep olan kader
kağıda damlayan hecem
hüznümün feryâdıdır
al beni sensizlikten, al götür yüreğine

tebrikler