Bıçaktan keskinim Şiiri - Önal Irgıt

Gözlerimi geri ver ne'olur
Artık sana bakmasın
Yollarına toprak olmuştum
Şimdi eller basmasın
Söyleyin yarime dostlar
Göğsüne güller takmasın
Boş yere ümitler verip
Kalpleri korla yakmasın.

Sevgilimsin diye diye
Her dem kapına gelmiştim
Gönül bahçemdeki güllerden
Yalnız sana dermiştim
Kalbimi emrine bir kul,
Bir köle gibi vermiştim
O kaybolan yıllarıma
Nasılda boyun eğmiştim.

Şimdi; sevgin ne bir ilaç
Ne de yarama merhemim
Aşk yağmuru dindi artık
O ıslanan ben değilim
Meğer kör kuyuya düşmüşüm
Çırpınmaktan bitkinim
Bir hayırsız dünyam için
Artık bıçaktan keskinim