bıçak,
neymiş ki
senin bakışın
ondan da deliciydi
yüreğim ağlıyordu sanki
soğan doğramış gibi...
bıçak,
neymiş ki
senin sözlerin
ondan da keskindi
yüreğim damlıyordu sanki
tavanı delinmiş gibi...
bıçak,
neymiş ki
senin tutuşun
ondan buz gibiydi
yüreğim üşüyordu sanki
ayazında kalmış geceler gibi...
bıçak,
neymiş ki
senin yanında
lafı bile edilmezmiş...
Fikret Turhan-Yalova
7 ocak 2017
Kayıt Tarihi : 7.1.2017 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!