Bıçak Yarası Şiiri - Mehmed Arif

her şehirde yalnızım
öksüzlüğümü soruyor sokakta çocuklar
kimsesizliğimi paylaşmıyor kalabalıklar
giderek artıyor sensizliğim
şehrin şu reddeden yüzü
şu başıboş kalabalıklar
yetmiyor yalnızlığıma
anne sevgisine hasret çocuklar gibi
bir yumuşak sine arıyorum kendine
işte yine bu akşam da ağlamaklıyım sahilde
ufukta şimşekler çakarken bir bir
bıçak yarası tadında sensizliğime
yabancıyım ben bu halimle her şehire
bütün kimsesizlere akrabayım bir yandan
bir yandan kalbimde seninleyim
ölüm çalarken kapıları bir bir
kimsesizlere neden yok bir torpil
bir iltimastır düpedüz sizden beklediğim
yağmurlar yağarken yorgun bedenime
titreyen bu akşam bir benim
bir de daldaki yavru serçe