Bıçak (yaması) Şiiri - İbrahim Tolga Özsoy

*Bu kesikler bıçak yarası, sendekiler değil
Açılmayan kalbin anahtarı açmayanda, bıçakta değil

O kesikler bıçak yarası değil kurak yarası
Parlak metalin keskin yüzü değil körpenin ten süsü
Okşanmamaktan çatlamış toprağın derin çığlığı
Olmasından korkulanı saklayıp kutsayacak kör örtüsü

O kesikler kesik değil ihanetin el yazmaları
Hak etmeyen bir şahın taç giydiği çok yazılmış bir masal
Yazılanın arasında hiç okunmamış bir sevdanın yasak adı
Vuracak dalgayı beklerken vurulmaktan aşınmış bir kumsal

O kesikler kader değil olimposa yakışır bir bencil ceza
Kendini tanrı bilmiş bir şımarığın adi kıskançlığı
Ve tanrıları adam yerine koyan bir dalkavuk kula
Mutluluğu tanımayan bir mutlunun mutsuzca hayranlığı

O kesikler bu coğrafyaya özgü değil, kul vergisi
Can çekişen bir kurbanın katilinin gözünden son bakışı
Hayata gözlerini yumanın kendi vicdanına tükürmesi gibi
O vicdanla büyüyen güvenin kendi kendini gülünç imhası

O kesikler büyütülecek bir şey değil
Yutulmasına alışılmış olanı yutamayanın boş endişesi
Kan aktı akalı onlar kesik bile değil
Bekareti bozulmuş bir buluşmanın en değersiz sebebi

*Bu kesikler bıçak yarası, seninkiler değil
Açılan yaranın kerameti açanda, bıçakta değil