Bıçak Kemiğe Değdi-Gülce-Çaprazlama

İşte GÜLCE-ÇAPRAZLAMA… Demişti ki Gülce: “Kafiye Orta Asya’da sözlü edebiyat döneminde mısra başında, göçler sırasında mısra ortasında, İslamiyet’i kabulümüzden sonra mısra başında ki muhteşem yerine gelip oturdu. Kafiye, bizim vaz geçilmezimiz. Sözümüzün ve şiirimizin musikisi. Kafiyeyi, (abab) veya (abba) gibi değişik şekillerde ve mısranın değişik yerlerinde,hatta ortasında da kullanmaktayız, bizim şairlerimiz kullanmış, biz neden o’ nu mısra başında(ki mısra başı kafiye bizim Halk Edebiyatımızın önemli bir unsurudur) veya sonunda çaprazına, değişik şekillerde kullanmayalım ki? Bunlar şeklî unsurlar. Şu halde, esas amaç, şiirin kanat kanat yükselişi olduğuna göre, şekli unsurlara takılıp kalmamalı. Üstad Necip fazılın “poetika”sında işaret buyurduğu gibi, kalıbın ve şeklin esiri olmuş şairler olmamalıyız. Kaygısı gelecek çağa kalmak olan şair, yeniyi, mazinin o görkemli göğsünden aldığı hız ve ilhamla dokumalı, geleceğe aktarmalı. Yeni ve yenilikten korkmamalı şair. Orijinal olmalı. Kendine has, kendi tarzını oluşturmalı, kendi söylemeni sürmeli kelam fırtınasının içine. Zaman okyanusu çerçöpü kenara atıverir, çer çöp olmayıp; yelkenler fora eden dayanıklı şiirler, mısralar enginlere açılmaya devam ederler nasıl olsa. Korkmamak lazım yeniden ve yeni denemelerden. Bu şiirde şairi, büyük cesaretinden dolayı tebrik ediyorum. Yola devam… MUSTAFA CEYLAN