Bıçağın azabı Şiiri - Necmi Dayan

devrimi tamamladım
kilit vurdum demir kapıya
dikenli mor çiçekler
ve kırlık kokuyordu dünya

onyedisinde bir genç
dokuz bıçak kesiği
ve kalbi yapana üzgündü
hamuru mayasını tutmayana
kesiklerini kapamaya yetişemiyordu

çömeldim bir nehrin kıyısına
hayatı düşünmeme gerek yoktu
katiller varken

bırakın yürüsün sarmaşıklar duvarlarda
ekmek bıçağı kendi işini yapsın
yani katilin parmaklarında olunca
sesini duyuramadığına yanmasın
yanmasın insan ağlamasın