Teninin Bahçelerinde Şiiri - Sinan Yemiş ...

Aymazdı gün ışığı teninin bahçelerinde
Yıldızlar geceye dökülür şarkı şarkı diye
Kadehler sana parlar masalarda
Yalnızlık seni ağlar
Gül telaşı kalbimin her atımında
Sevdamız yine günbatımında
Toparlanabilmek için ayağa kaldırıyorum
Bıçağımın kabzesini
Sessizliğimden bir kağıt gemi yapıyorum
Suya değil buluta hayran
Seni bana yağdıran

Aymazdı gün ışığı teninin tazeliğinde
Bir yarım ay geceyi beklerdi
Seni beklediğim gibi
Günü rüzgarlarla bir deli gelincik başlatırdı
Sonra bizim susmalarımız başlardı
Çocukluktan kalma bir duyguyla ben ürperirdim
Ağlardım mateme kurardım saatleri
O saatler yüreğin sürgün saatleri

Aymazdı gün ışığı teninin lehçelerinde
Dilimden düşürmediğim sen buzdan anıtı
Ölümsüz aşkların sevmelerin
Dökülür bir rüya usul usul gözlerimden
Susamam haykıramam elim bağrımda beklerim
Kıyamet saatini
Bilirdim sura üflenecek ve tüm yalnızlar
Bir kelebeğe dönüşecekler