Bibliyografya Şiiri - Alp Altundal

Ben
hiçbir antolojik veya kronolojik sıralamada
izine rastlamadığınız
Ama
yine de size bir yerlerden sızıp
tanıdık gelen
ve kitap parasını bir türlü denkleştiremeyen
O kitapsız şairlerden
Alp ALTUNDAL’ım....

Ge be te mi araştıracak olursanız eğer?
İçinde (babası ölü)
anasının
Sadibeyzadelerden “Tevbe yarab hata rahına
Bilüb ettiklerime bilmeyüp ettiklerime”
diyen, devrinin ünlü mutasavvıf ve şairlerinden
Merzifonlu Şeyh Abdurrahim Rumi Hazretlerinin
16ncı batından torunu
ve ahır ömrünü
seccade üstünde geçiren
Nermin hanımın
beni orak tarlasında doğurduğu
yazılıdır...

İlk vukuatımı
otuzunda İstanbul’da
bir yandan okuyup
kadırganın duvarlarına
afişleme yaparken
Ayten’e yakalanmakla
işledim
takıldı koluma
çıkmaz! ...
Cümbür cemaat başkente
Dikmen kapısından
bir girişimiz vardı ki
(darısı dostlar başına)
öykülere sığmaz...
hala
kiracı gibi yaşayıp
yaşlandığımız o evlerde
dünyalar güzeli
Senem’le Kerem’e
babalıkta kusur etmediğim
söylenir...

Gürcü kızı da
nerden duymuşsa
gün boyu
radyo BEK’te söylenir
“Zehretme bana hayatı cana”
şarkısına öyle bir kaptırmış ki
kendini
kırkından sonra
uykusu kaçan ağaçları inletir...
olur mu böyle? ulu orta
ve yerinden!
kendini mahalleye dinletmesi
ayıp değil midir? lütfen
siz söyleyin
caanım efendim...
Bundan dolayı
son vukuatım da
içim daralır da uzatmalarla
(hadi olsun da yetmişimde)
bir acem kürdinin
ya da karcığar bir köçekçenin
düşer isem yatağına
ve “çıt! ” diye
kopar ise gönül telim
yüreğimin sol anahtarını
HAMİYET sever gönül dostları
taşısın isterim...
...Gerisi size kalmış

ben artık
huri Seyyan hanımla
gılman
Münir Nurettin beyin locasında
Zeki Paşa’mızla
meşk ederim...

Sizin
geçimlik dünyanızda
ne çaldığınızı
NEY lederim! ...

Ankara, Ocak 2003