Biber Yeşili Hüzün (Şiir) Şiiri - Ali Ak ...

BİBER YEŞİLİ HÜZÜN

Ey benim kalp kabuğumu çatlatan sevgili
Saçlarımızı dağıtırken aynı rüzgarlar
Sen Binboğa’ların ardında olsan
Kısrağını kaybeden bir Türkmen atı olur
Deli taylar gibi arardım körkütük yüreğimle.
Boz ardıçlı yaylaların hüznü dolardı içime
Seni sorardım Seyhan nehrinin yataklarına.

İzlerini sürsem dumanı hırçın Aladağ’ın eteğinde
Beni sana götürmeye gelir bulutlar
Seni sorardım poyrazla esen sesine
Gülen yüzler mevsiminde
Cemreler badem çiçeği tadında.

Mor koyunlara yalattığın ellerini öpsem
Ağaçlar rüzgârını nasıl bekliyorsa
Seni öyle beklerdim.
Babil kulesine koysalar
Kapıkulu gibi ömür nöbetini tutardım
Ciğerimi sapından vururken ince hüzünler
Yanık bir özlem kopardı yüzümde.

Geceye serpilirken ay ışığı
Ayaklanan aklımı güzergahından çıkaran
Sesine türkülerim kanatlanır.
Biber yeşili hüzün tütsülemişler Uzun yayla kırsalına
Kader rüzgarında yaralı bir zaman.
Kanatları manzara resimleriyle bezenmiş
Kır çiçeklerini öpen kelebekler gördüm.

Eğer seni bulamazsam iğde kokan
Afşar otlağı Pınarbaşında
Yürek yamaçlarım çöker yüzüme doğru
Kopar yaşama kafa tutan ruhum
Beni yutar dipsiz kuyular.

Aklımda kalmasa da yüzün
Gün olur, mor navruzlu bir günde
Seni bulurum.
Gel gör ki
Ömür bitmiş olur
Eylül dargınlığı içime dalar.

Ali Akdemir
28 Nisan 2002
Kayseri