Ne çok unutuldu unutturuldu dün
Ama sen hiç unutma
Unutturma da
Anımsanmayanlar koğuşunda
Bir kez bile çiğdem açmaz verdiğin nefeste
Peltek bir zamanın uğultusu gibi
Celladın kılcından gerdan döşemek gibi
Kanlı bir takıntı
Ne de çok riya yarın
Giden gidene
Giden bilir mi hiç
Tahribi yağmalamaz terk edişler
Boş versene
Omzun ceketinden haz etmediği sevdadır bizimki
Alçakta
Bulutlardan biraz alçakta
Bu kez üveyik kanatlanır
Ve çığlığındaki mavi gölgeni yudumlar
İşte şimdi biliyorum ki
Aynı özgürlüğün boğazında düğümleniyoruz seninle
Beynimde iklimlerden kalma fazla kaçırdığım eylülün sancısı
Ve kalemime ağırlığın çökmüş
Kelamımın yükü azaldı biraz
Topuklu anılar dolaşıyor sayfalarda
Bazı anlar vardır hani
Kelimeler de susmasını bilir ya
İşte tam da sessizliğin ortasındayım
Sözcüklerim suskun düşlerim uslu
Şimdi
Parmaklarının ucunda yaklaş bana
Sessiz sessiz
Ben hissederim nasıl olsa
Ellerime dokun
Kayıt Tarihi : 25.8.2013 02:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (14)