Bi yaz gecesi rüyasındaydım;
uyandım kocaman
ıssız bi adada..
yanımda kimsecikler yoktu
yalnızdım dört denizin ortasında..
günler, aylar, yıllar geçti
ne bi gelen oldu
ne de bi giden..
bi şekilde haber vermeliydim birilerine
gelsin de, kurtarsın beni diye..
derken bigün
taa uzaklardan
bi kıpırtı..
bi gemi geçiyodu sanki..
çok heycanlandım birden
hemen ayağa kalkıp
çalı çırpı topladım
ve bianda tutuşturdum onları
birbirlerine sürte sürte..
biraz sonra
simsiyah dumanlar yükseldi üzerimden
bi yandan da
gemiyi kestirmeye çalışıyodum
biran,
adaya doğru yönelir gibi oldu
ama sonra geri döndü..
Oysa bilmiyodu ki,
yanan ateşin yüreğimde olduğunu
ve dumanın içimden yükseldiğini..
aslında onu ben değil
aşkımın çağırdığını..
Kayıt Tarihi : 25.6.2008 03:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!