Ey nefsine gafil düşen yârim.
Hevesine meil edib attın bizi.
Yâd diyarda taht kurup,
sönmeyen ataşlarda yaktın bizi.
Oysa sefasına meyyal olmadan,cefasına da razıydı bu gönül.
Arkana dönüp bakmadan sevdamıza hicran serpib
yeddi cihanda sattın bizi.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Şiir bir aşk şiirine benziyor ama bizim bildiğimiz aşk şiirlerinden değil,şair kendi dizelerinde insan ruhuna eşeliyor.Yalnız bu eşeleme kalıpçı psikologlar gibi ruh olgularını tarif etmiyor okuyana adeta her şeyi sevmeyi sevginin olağan üstü güç olduğunu bilerek yaşatıyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta