Ey nefsine gafil düşen yârim.
Hevesine meil edib attın bizi.
Yâd diyarda taht kurup,
sönmeyen ataşlarda yaktın bizi.
Oysa sefasına meyyal olmadan,cefasına da razıydı bu gönül.
Arkana dönüp bakmadan sevdamıza hicran serpib
yeddi cihanda sattın bizi.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Şiir bir aşk şiirine benziyor ama bizim bildiğimiz aşk şiirlerinden değil,şair kendi dizelerinde insan ruhuna eşeliyor.Yalnız bu eşeleme kalıpçı psikologlar gibi ruh olgularını tarif etmiyor okuyana adeta her şeyi sevmeyi sevginin olağan üstü güç olduğunu bilerek yaşatıyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta