Ölü bir korkunun çığlıkları
Saçlarımın gölgesine vurmuş
Kuytusuna sığınmış yalnızlığımın
Ve özlemlerimin kıyısına demir almış
Soyunmuş kahırları, mazileri
Yüreğine okyanusları salmış
West Indies,Kızıl Elma,İtaki,Maçin!
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim
Devamını Oku
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim



Varlığın yoklukla kâim olması, o yokluğun aslında var olduğunun göstergesi değil midir. Günler geceye evrilirken, karanlık var oluyor yıldızların eşliğinde.Ve gece güne devrilirken yeniden yokluğa karışıyor koyu siyah, gökyüzünü ağartırken şafağın kızılımsı rengi. Bir varız, bir yokuz aslında. Ve ne kadar varsak o kadar yokuz. Yokluğumuz ölçüsünde var olduğumuz gibi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta