Ölü bir korkunun çığlıkları
Saçlarımın gölgesine vurmuş
Kuytusuna sığınmış yalnızlığımın
Ve özlemlerimin kıyısına demir almış
Soyunmuş kahırları, mazileri
Yüreğine okyanusları salmış
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Varlığın yoklukla kâim olması, o yokluğun aslında var olduğunun göstergesi değil midir. Günler geceye evrilirken, karanlık var oluyor yıldızların eşliğinde.Ve gece güne devrilirken yeniden yokluğa karışıyor koyu siyah, gökyüzünü ağartırken şafağın kızılımsı rengi. Bir varız, bir yokuz aslında. Ve ne kadar varsak o kadar yokuz. Yokluğumuz ölçüsünde var olduğumuz gibi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta