Ne ateşin yakacağı
bir kuru ağaç;
ne soğuğun donduracağı
bir su birikintisiyim şimdi ben..
Hep de yok bildiğim zaman,
kendi de vazgeçmiş sanki olduğundan.
Gece mi,gündüz mü,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.