Mirow ji dil bijî xweşe, di naw heftrenga xwezayê..
Û bi daxwazê dil bijî çendî bi hezarî yekcar...
Dixwazim tu rengê xwe bibarînî li ser xwezaya be reng..
Ew rengê dile min dîtî..
U bila bi behna te bixemile tew da roj u şew..
Bi hezaran rindayî hene ji hebûne...
Le nizanim sirra rindaya te çiye ewqas lall dike hissê min û mest dike dilemin..
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta