Bi Tanısam Şiiri - Yorumlar

Dışarıda sert ve soğuk bir hava var. Hastanenin koridorlarında ilerlemek, dışarıdaki soğutan da zordu. Polikliniklerde muayene olabilmek için, sıra bekleyenlerin koridorlardaki yoğunlulukları yetmez gibi, yatan hastaları ziyarete gelen ziyaretçilerinde sigaranın ‘kapalı mekânlarda içilmesinin yasak olmadığı yıllar’ fosur, fosur içildiği bu koridorlarda ziyaret saatine kadar(geçişe daha uygun ve bekleme salonlarının olmasına rağmen) neden burada bekletildiklerini anlamak mümkün değildi. Göz muayenesi için, Anam nihayet doktor odasına alınmıştı. Gerekebilir diye yanında bende muayene odasına girmiştim. Yaşlıca, zayıf yanında kimsesi olmayan bir amcanın muayenesini yapmakla meşguldü Doktor Hanım. Koridordan gelen ses uğultusunun yanı sıra aydınlatmak için kullanılan uzun floransan lambaların sürekli cızırdaması ve pat, pat söner gibi asap bozucu halde çalışmasının yanında yorgun görünen ve sanırım birazda o amcanın biçareliğine üzülen Doktor Hanım; çubukla duvarda panodaki harfleri göstererek okuması için yukardan aşağıya doğru harfleri sordu. Hangi harfi gösterdiyse; yazılı olandan başka, başka şeyler söyledi amca. Doktor Hanım, çubuk tutmayan diğer boş ellinin tersini alnına koyup, duvara yorgun bir şekilde yaslandı. Amcaya dönerek:
“Amca sen bu harfleri okuyabiliyor musun? ”diye sordu.
Amca, biraz durup, düşünür gibi yaptıktan sonra;
“Harfleri bi tanısam okurdum da, harfleri taniyamiram ki.”Dedi.