zamana yenik yaşama küskünken buldum seni,
engin bir gökyüzü uzsuz bucaksız denizdin sanki
saklıyordun kendini,
acılar giyinmiş di tenin
kırılmış umutların, incinmiş yüreğin,
iç dünyana gizlemiştin kendini,
sende yaşanmış kitaplara yazılmamış
romanlaşmış aşk hikayesi gizliydi,
hüzünlü dünyanda
görünce seni,
sana yazık etmişlerdi inan ki
nadideydin,
bilinmemişti kıymetin, gözlerinde inci taneleri,
anlatıyordu kıymetini
bakınca dünyama
açamadın, yüreğini bana
ne manalar yüklüydü bakışlarında
bakamadın bana
sonra birden
döküldü dilinden yaşadıkların
gönülden anlattın, sevdadan, yanıktın,
yardan çektiğin dünlerini
döküverdin siçim gibi,
kırık çisiltinin esintisiydin,
ak pak nur gibi kalbinle
papatya gibiydi yüzün
şarkılar döküldü ozan sesinden
namelerinde söylenememiş duygular
yaşanamamış anlar
okunuyordu her notadan
pır pırdı yüreğin
için için eriyordun
gizlenmişti ruhun sen sanki yoktun
ben seni sıfatlaştıramadım
değerinin yok benzeri
yazgımdın paylaşamadığım, eserimdin okutamadığım,
şimdi anladım ki sen benim hayatımdın
kendime sakladığım yazınların kahramanı,
yokluğun ve yoksulluğun ecdadı
bir büyük şehirde dertlerinle iç içe
asice, esiyormuşsun,
direniyormuşsun toparlanmak,yıkılmamak için
inanıyorum bıraktığım
saf ve temiz sevgimle
bulacaksın kendini engin beyninde
ve geleceksin Bi’tanem diye…
17.01.2007 Ayşe TOSUN
Kayıt Tarihi : 17.1.2007 10:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!