Bi(T) İK (S) EVDAM Şiiri - Tayfun Kasapoğlu

bir insanın hayalleridir
onu yaşatan
sende benim hayalimdin
sonu olmayan
belkide
bir rüya tadını andıran
hiç uyanmamacasına...

uçurumun kenarına
getirildi bi ömür
harabeye döndü
garip bir gönül...
bir insan bu kadar mı
bu kadar mı acı ceker be
bir duygu bu kadar mı yogun yaşanır....
bir dostumun deyişiyle
bir şair bu kadar mı kanar
hiç durmadan
bir tamponun bile bişeyi ifade etmeyişi
kadar kötü..

seninle yanlış cümlelerde konuşuluyor
farklı şekilde karşılaşıyorduk
hangi dala konacağımızı bilmeden
ordan oraya savruluyorduk....
kadermiydi bu
yoksa yolunu kaybetmiş bi serçemi
hadi vur beni sapanınla
belki seninminik ellerinden
kemoterapi bir yanlızlığa sürüklenmek istiyorum

gecenin yanlızlığındayım şimdi
senden uzak
bir o kadarda ırak
zorluğu sevdiriyordun bana
boşuna bir sevdayı yaşatıyordun
farkında olmadan
gece şahittir bana
birde sapanca

anılardı yaşayan
sen bende ölmüşken
ve yerin dolmaya hasretken
kopya bir aşkı
çalınan bir sevdayı
tercih ediyorum

bir şair gibi
sana en ufak bi yanlış yapmadan
geliyorum kapına
aç kollarını
minik ellerinle sar beni
gümüş kolyenide cıkarma
bu bendeki uyuşturucu bir sevda
neresinden baksan bana zararlı
senin için zor olan
kabullenmek
bu aşk meydan savaşı
meydanını bilmeden
bir okadarda kurşun değmeden
sadece bakışlarının öldürdüğü bi savaş

ve artık çekiliyorum
bu savaştan
sana bol bol dua ederek
hayır duanı alarak
mağlup oluyorum
sana hayırlı sevdalar diliyorum
eğer bir gün
kendini başka bi şiirde ararsan
bulacağından emin ol
çünkü ben seni
gerçektende sevmiştim....
gerçektende....