Bi Şizofrenin Hikayesi

Yağmur yağıyor çık ıslanalım
Yıkansın ruhumuz paklansın
Bir durakta oturur bakışırız
Sonra koşarız belki yağmura karşı…

Kurularım saçlarını
Sonra tararım uçlarından yavaş yavaş
Sarılırım tenine ısıtırım tüm varlığımla
Ardından bir çay demlerim
Açık doldururum sana
Ben demli ve şekersiz içerim
Sana açık olmasının sebebi ise
Ardında görmek için dudaklarını
Daha sonra
Bir battaniyenin altına sığınırız
Nefeslerimiz konuşsun
Ruhlarımız sevişsin
Gözlerimiz kapalı

Bir şizofreninin hikayesine döndük resmen
Dediğin gibi olsun
Her neyse…