Bi'set nuru (nesir) Şiiri - Yorumlar

Bi’set in nuru tezahürlerime düştüğünde, insanları hak yoluna sevk eden peygamber anın sa’yı gayreti canlanır tahayyüllerimde. Dünya hayatında rahatlığı kesbedenler için O mübarek nebilere varis olmayı düşünmek çok uzak bir düşünce olsa gerek! Yaşam boyu çile ve bütün mefkûreler insanlığın saadeti, huzuru ve refahı için olacak. Kendi aile hayatı içerisinde bile birincil öncelik, umut edenler için.,

Peygamber veya evliya düşüncesinde, renkler korundan alev alır, yanmak için o haletiruhiyenin halkalarında. Bir insan tasavvur edin; Bir günün belli bir vaktinde buluşmak için sözleşir ve oraya vaktinden önce gelir, dahası üç gün o yerde sözleştiği kimseyi bekler. Bir bunlara bakın birde, idama mahkûm olunur, dil sürçtüğünde kabilinden kimselere. İfadelerinizle adaleti, hakkı vurguladığınızda dâhilinde olduğunuz şartların hâkimiyetini elinde bulunduran o devrin firavunları derhal sizi yargılar. Yaşam boyu kölelik sözleşmesini imzaladığınızdan haberiniz olmasa da, mahkûmiyetin vaki olduğunu vaka tezahür ettiğinde daha net ve bariz olarak anlamış olursunuz.

Tamda bu mihenk noktasında, bu acayipliğin ara yerinde, keskin bükümün öncesinde, bir karar vermeniz gerekir. Vereceğiniz karar hakkın nazarında aklı başında sayılmasa da, halkın gözünde aklıselimden görülecek ve beklide bir kahraman olacaksınızdır ki sonrası siz şartların götürdüğü, sürüklediği yerlerdesinizdir., Ve bütün bu maskaralıklar, sadece hüsnükabul gören çevrede akılda kalmak mevzi almak ve menfaat sağlamak için..,

Farz edin, ben bir çevrenin (af buyurun) ahmağıyım, akılsızıyım ki, kendi yüzümle çıkarım, kahreden hışmın karşısına. Sırf inancım ve itikadi kabullerim gereği Allah’tan korktuğumdan dolayı, istemem haksızlıkla elde edilmiş övgüyü, saygıyı. Ama iman ve ihlas kavlinizdeki yolların geçidi bazen öyle dardır ki, geçilmesi mümkün olmaz gibi görünür göze. Zülfüyar’e dokunduğumda, ıstırap hanelerdeyim, bileniyorum çirkeflik yarışına., Zira baskın fikrin karşısında durmak, başka alternatifleri çağrıştırmak bir isyandır. Asiliğiniz, sizi eritip yok etmeye yönelik mukabil müeyyideler gerektirir. Gördüğünüz, görebileceğiniz eza ve cefa infiallerinizi o sözü edilen Bi’set nuru ile aydınlatmıyorsa, Allah rızasına devşirmiyorsa o halde siz o mahalde erimeye yok olmaya çoktan aşina olmuşunuz demektir.