Artık aradığım ziya aşiyan değil kimsesiz bir karanlık
Bir sessiz nidayım doğmamış bir gün için güneşim
Nadim bir keşişim, ben kısa boylu bir kavak
Yüzme bilmesem de beni okyanusun ortasında bırak
Bu öyle bir keşiştir ki yoktur dini imanı
Henüz gün doğmadan kaybetmiş cananı
Sanki acıyla bir lahza durdurmuş zamanı
Duymuş tanrıyı, sonra ölmüş ruhunun kalanı
Ölmeli mi ruhum, hayır, değil bu hayal ettiğim yaşam
Ancak varolmadan ihanet etmiş bana yaradan
Nefes alamıyor beden, her lahza imtihan
Başaramadım evet, ne seninle ne de sen olmadan
Sönüyorum, içi boş dostluklarda kendimi görüyorum
Sönüyorum, hakkım ıssız bir ufukta, kendimi arıyorum
Sönüyorum, kendini bulmuş bir ışık gibi artık
Sönüyorum, ama bu ateş nasıl yanar bilmiyorum
Kayıt Tarihi : 19.11.2025 03:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!