Bi mukabile Şiiri - Senem Erdem

alıp gidesim gelmiyor papuçlarımı
elime alıp yalınayak
kimi zaman fırında pişen taze ekmekler mi oluyor bilmem
huyumun doğal kaynağı olan suyumdan vazgeçemiyorum

rüzgarlrın eteklerimi havalandırması mıdır bilmem
mevsimleri kışkırtan
yoksaa senmi sin aşk
öyle ya
çay bile kavuşmak isterken innce belli yarine
daha kış gelmeden çıtı pıtı açan
ilbaharı bekler cemre

meyilsiz kalarak şikayetler
her görüşe göre pişmiş
toprak çanaktaki aş
çöpçatanların seferberliğine
omzunda tüfekle yakalanmış
kolay olmuş yakalanışı
evet evet evet

bir oradan bir buradan geçerken,
uğrak adreslere
ana baba nasihatlerine
eşin dostununkiler de katılıverir
sizlere de
bi mukabile

daha evin eşiğinden
adım atmadan içeriye
aklı selim den gür bir ses
neredesin sen?

sesin geldiği yeri duymadan
hesap verme çaresizliğine yakalanmaadan
sırası değil mantık
endişelerin beklentisine
daha vakit var

dalgacılara kapılmışım bak yine
çaklmışım toprağın dizleri dibine
bi mukabile efendim
hatır sorup geçenlere