Bi Mekan Şiiri - Sedat Bolu

Akşamın ayazında
Beklerim bir durakta
Seferini yeni tamamlamış otobüsün
sıcaklığına dayamış sırtını bi mekan
Merhaba arkadaşım
Ağzının ucuyla soğuk bir merhaba dedi
Yok mudur evin barkın
Var dedi
Görmek istersen
Etrafına bak
Şu köşeye şu parka
Şu caminin avlusuna
Kuytuluklara bak
Evimdir benim
Çatısı göğümdür
Duvarları üstümdür
Gözlerimin alabildiğine penceremdir
Kapılarını hep açık tutarım
Olaki gelir diye Tanrı misafiri
Memleketin neredir
Dedi Karaman
Ya çol çocuk
Var bir kız bir oğlan
Öldüler çoktan
İçer misin sigara dedi
İçerim
Kirlenmiş saçı sakalı gibi
Çıkarttı tütün tabakasını
Sildi elinin tersiyle karasını
İki dal sigara sardı
Birini uzattı
Birini yaktı
Çektikçe çektikçe uzaklara daldı
Elini yukardan aşağı saldı
Sırtını sıcak otobüse dayadı
Ardından bi küfür bastı
Öylece kaldı
Dedim ne düşünürsün
Yarını sabahı düşünürüm
Dedim neden İstanbul
Bi umut kalabalıktır
Kimse görmez seni
Kimse tanımaz
Kaybolursun
Kaybederler seni
Seni sadece senden olanlar tanır
Peki dedi sen neden İstanbul dasın
Dedim Bi umut