Bi level Şiiri - Murat Gökalp

bak güzel kardeşim!
hastalığından mütevellit sinirinle
kışın kırdığın odunla
ne kadar mutlu olursun bilemem
ne de yıllar boyu duvarlara çaktığın
onca paslı çivi
ne kadar taşır seni.

anlıyorum
bir telaş içinde
ata'nın bunca tokatladığı aklınla
yarım yamalak düşünüp
dünyaya bırakmak istediğin yalnızca bir döl
aklınca intkam alacaksın
seni çivileyen sancıların
soyutluğundan.

bilmem doğru mu bu yaptığın
inanmalı mı sence böyle bir savaşa
üstelik dem vururken
bilmem kim efendi'nin yozluğundan

biraz bırak elindekini
anladık
hüner var ellerinde suskun duvara
oyunbaz cevize vuracak kadar
yine de biraz bırak o nu
ayağındaki terlikleri de çıkar
otur
bir düşün
benim güzel kardeşim
bunca belgede adın geçiyor diye

acep var mısın?