Bi kız vardı hatırlıyorum. Gözleri onu hep yalancı çıkarırdı. O da aynı hayat gibiydi; Hayata benzetirdim onu ben; felek gibi çarkı kendi elinde; kafasına göre çeviriyor sanki kaderin sırları elinde yazılıydı kimselere de tutturmazdı elini bana da yapardı; zoruma gidiyor. Bi kız vardı hatırlıyorum. Güzelliğini anlatamam; bakakalırsın ya, sabahlarsın kaldırımlarda. tanıyamazsın kendini bazen. hoş tannısan ne çare sen zaten gözlerindesin. Kenevir zehriyle izler, hapsolur, kaybolursun Şair olmaktan karkarsın. Kanatlarını göstermeyen sıkılgan bir peri olduğunu düşünürsün. Bazen huysuzlaşır; Beklenmedik bir anda gökyüzüzne uçar efkarlı şarkılar söyletir Ağlatır Dilediğince yaşatır Dilediğinde yaşarken öldürürdü. Ne saçma geliyor değil mi?
Bir kız vardı ya!
Hatırlamak ne kelime;
Unutamıyorum ki!
Hayatımın tek zaafiyeti;
Bi kız vardı
Nerede olduğunu biliyorum
Ulaşamıyorum
tutunamıyorum ya
yine zoruma gidiyor.
Tam unutmak isterken
ciğerlerimin sıcaklığı ve gözlerimin buğusu arasında
beynime oturduğumu zannederken
birden çakageliyor
Binbir nasihat sürekli birşeyler anatıyor
Yüzüne bakamıyorum
Hayali yetmiyor
ama o sadece kendini özletiyor
Bi kız vardı ya; aslında olmadığını anlatıyor
Gerçeklerle yüzleşmek bir insana neden bu kadar ağır geliyor.
Zaman geçtikçe kızın yüzü kayboluyor
Karşıma bir şeyler dikiliyor
Nasıl anlatsam
Hayatımın tek zaafiyeti
Duygularımın katili
Ömrümün en karmaşık hikayesi
Çözülmesi imkansız bulmacam
Terbiye edecek tek cezam
SEVDAM benim SEVDAM
Ne yaptıysa eyvallah
Bi kız vardı ya
Canı sağolsun
Yeter ki o kız mutlu olsun...
HERKESİN BİR HİKAYESİ VARDIR
ve HER HİKAYENİN BİR SONU
VEDALARLA BÜYÜNLER VUSLATLARA HEP GECİKİRMİŞ
Kayıt Tarihi : 22.6.2007 11:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!