Bi İz... Şiiri - Hayal Çankay

Anlatamıyorum. Anlamak istemeyene. Binlerce kelime de seçsem özenle.
Gitmek icap ederken.. Kalıyorum zırıltılarım kalmak için nedenler çıkarıyor önüme.
Kahverengi yollar çizerken kendime. Dalıyorum yine, iki çift göze.
Yanımı seçmeni beklerken, karşına alıp garsonu çağırıyorsun iki çay diye.
Ne deliyim oysa, ne divane. Şairlik yanım tutuyor şiirsel gidişine.
Arka cebimde sakladıklarımı göremiyorsun,
Baktığında iç ceplerime.
Seni göremiyorsun bende. Beni bulamıyorum sende.
Görüşsek belki düzelecek her şey. Uzaktayız ya.
Beni bu yüzden önemsemiyorsun belki de.
Bi iz den bahsedesim geliyor garsona.
Sonra bizden.
5 10 lira toplayıp Taksimden.
Büfeye koşan şarapçılara dönmek istiyorum, gelecekse şaraptan gelsen..
Korkuyorum.. Ne garsondan ne de senden.
Korkuyorum.
Meydanda beni gözetleyen ekipten.
Sevaplarımı düşünüp, kenarda köşe de köpek öldüren içip,
Ölmek istiyorum.
Seni sevmem köpekliğimden.
Anlatamıyorum aslında..
Cami önünde turist kandıracakmış gibi.
İbadetin tecellisini yaşıyorum boşu boşuna.
Ben böyle olmazdım ama;
Bugün nida atasım var İstanbula.
Aslında..
Unutamadığım gibi, sevmemeliyim mesela.
Yapamıyorum.
Zira; hala yoksun.
Ben yine biz oldum.
Sonra sizi düşündüm.