Bi hayat da benden olsun

bi hayat da benden olsun...

Çocuklar gibi yeniden başlamak lazım diyerek başlasamda güne
İçimde kocaman bir boşluk
Avutulmayan çocuk...
Nereye yetişsem
Biraz önce kalkmış bir vapur geç kalmışlık
Hep acelem hep bir telaşım,
Nerede dursam oraya ait değil kalmak savaşım.
Kendime yabancı sesim, söylediklerim
Yer açmak için debelenip duruşum.
Üzer beni tutunamayışlık.
Kaçıp gitmek saklanmak isterim
Kovalarım gölgemi yakalanmaz.
Hep kimim, başkasından görmek isterim
Yanlış söylediğimi doğru anlamışlar gibi susarım
Hep ne kadar ne kadar sevildiğimi bilmek isterim
Her yaptığım bir hata mesajıyla geri döner
Hırsımdan ağlarım başka ne yapılır bilemem,
Bilsem bile üç gün sürer yolculuğum,
Yanlış iliklenmiş düğmeler gibi
Bir türlü bulamam kendi ilgimi.
Hep değişir sevdiğimi sandığım şeyler
Yetişmek için dünyadan hızlı dönmek lazımdır artık
Yapışır yarı yolda aradaki mesafe
gözüme gözüme girer hep olmayışlık...
Olur,
Bi hayatta benden olsun,
tercih benim değildi ama olur,
İçimdeki boşluğa atarım kitaplarımı,
Nedenini bilmek istemem artık hiçbir şeyin,
Söndürürüm gözümün lanbasını sesizce