peşimi bırakın diye bağırıyordum
bir eşiktim nihayetinde
sarı bir kovan gibi sırıtıyordum
herkesin sarı olduğu kovanların arasında
peşimi bırakın, lütfen
yanılmıyorsam on sekizinci yüzyılın sonlarıydı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta