Kuzey kutbunun soğuk rüzgarları vuruyor yüreğime,
Buz sarkıtlarının sivri uçları batıyor sonra.
Sırtıma yüklenmiş koca bir dağın ağırlığı adımlarımı yavaşlatıyor,
Yıkılmak mı ! Keşke yıkılsam diyor insan,
Yok olsam, parça parça edilsem bir aslanın pençeleri arasında,
Toprağa düşsem, çürüsem, kaybolup gitsem,
Sonra filiz versem bir papatyanın bedeninde,
Koparsalar beni, gülümsesem bir kadının saçlarında !
Lakin kuzey kutbunun rüzgarları vuruyor yüreğime,
Kırklı yaşların yorgunluğu, yalnızlığı ve incinmişliklerin kırgınlığı var üzerimde..!
Yara bere içinde kalmışım, yüreğim kan revan...
Kayıt Tarihi : 23.4.2020 02:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mümin Türüt](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/23/bi-acayip-his.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!