Bhakta... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

evleriniz var
balkonlu çiçekli, hurdalıklı
gözlükleriniz den düşsem
çizilir mi göz şekerlerim...

duyusal ve duyumsal
anlamsız çöküşte
altı bardak kırdım
yedincisi kırılmak istiyor
ve ben bağ bozumuna döneceğim
seher yorgunu bakireler elinde
keklik ve bülbül seslerinden azade
kör kuyulara
ama istekli gireceğim...

biraz huzur Allah'ım
içimde bir an güven
mavi çarşaflar atılsın üstüme
ve sofa da bir kadın çileli
yemek hazırlasın
nankör evlatlarına

hiç bir romanda kahramanı sevmedim
ben kötü olmak zorunda kalana tavım
ve yüreğim burulu her kötünün iyi yanına
ben ki fenayım hatıramda...

sildim yazmayı düşündüklerimi
bu kir ondan çıkmaz...