Daha 13 -14 yaşlarındaydım. İlk yaz aylarında birinde, bir Öğlen sonrasıydı. Evden işe gidiyordum. Maarif kahvesinin önüne gelince olan oldu.
Önüm sıra giden bir kıza, yanımdan geçen bir delikanlı laf mı atmıştı, cimcik mi atmıştı anlayamamıştım, kabak benim başımda patladı.
Kız, çığlığı patlatınca hemen namus bekçisi biri türeyivermişti yanı başımızda.
“Hangi namussuz yaptı bunu! ” diye de bağırmıştı. Yanımdaki hayta işin içinden sıyrılmak için beni göstermişti.
Bir anda yakalarımdan tutulmuş ve havalandırılmıştım.
O anda kim bakardı senin daha on on iki yaşlarında bir çocuk olduğuna!
“Bırak lan çocuğu! ” diye bağırıyordu biri. “Ben laf atanı da, laf atılanı da gördüm. Oğlan çoktan tüydü. Kız da aha orada. Bir boka da bezemiyor zaten...”
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.