Arkandan ağlamayalım Abdülkadir Ateş
Yazımın başlığını “Gazianteplilerin değerini bilemediği ikinci büyük devlet adamı Abdülkadir Ateş” koydum ya, şimdi hemen soracaksınız. Birincisi kimdi? ” diye. Söyleyeyim: Cemil Cait Barlas.
Onun seçim kaybettiği yıllarda CHP Gençik kolu üyesi, çiçeği burnunda bir delikanlıydım. Yıl 1957’ydi.
Cemil Sait Barlas Ticaret, Ekonomi, Devlet Bakanlıkları yapan çok değerli bir politikacıydı. Listenin başında yer alacağından kimsenin kuşkusu yoktu. O nedenle bütün adayların dikkatlerini üzerine çekmişti.
Listenin üst sırlarında yer almak isteyenlerin onu harcaması gerekiyordu. Bütün aday adayları el birliğiyle bunu yaptılar.
Babam, akrabalık ilişkileri olan Emekli Albay Yılmaz’ı destekliyordu. O da ucuz politikaya başvurarak Barlas’ı gözden düşürmeye çalıştı. Propaganda aracı olarak onun bir davranışını dillendirdi.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta