İlk gençlik yıllarında tanımıştım onu. Sevmiştik birbirimizi. Kolayca kaynaşmıştık. Zaten o, tanıştığı biriyle kaynaşmak için ortak nokta bulmanın ustasıdır.
Türkmen kökenli olduğumu öğrenince girivermişti koluma. 'Amcaoğlu amcaoğlu...' diye dilinden düşürmez olmuştu beni.
Türkmenler birbirlerine 'amcaoğlu' derler. O kadar yakın bulurlar birbirlerini.
Tanıştığımız yıllarda 'Ben Seni Çok Seviyorum' adlı şiir kitabım çıkmıştı Gaziantep Kültür Derneği Yayınlarından.
Hem amcaoğlu olacaksın, hem şair... Mehmet Solmaz bırakır mı seni? Kitabımı öve öve yere göğe sığdırmıyordu.
Oysa tahminimce kitaptan bir tek şiir bile okumamıştı. Bu da onun kusuru değildi. Türküyü çağrıştırmayan şiiri sevmezdi. Ne yapsın? ..
Bildiğim kadarıyla 40 kadar kitap yazmıştır Mehmet Solmaz. Hepsi de araştırma yapıtları.
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
sevgili üstadım,Ben Mehmet Solmaz'ın oğluyum.Babam hakkındaki övgü ve taktirleriniz için minnettarım.Babam şu anda 83 yaşında ve çok rahatsız.Kişileri tanımakta zorlanıyor.Keşke duyabibilseydi çok mutlu olurdu.Sizi tanımaktan onur duyacağı.
orhan mehmet solmaz 05368604167
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta