Bir zamanlar kentimde güncelliği öne çıkmış çok renkli bir isimdi Doktor Emin Kılıç Kale. Onun ismini öne çıkaranlar ise memleketin tek kurtuluşunu, Ata'ma atfettikleri bir sözü dillerine pelesenk yaparak “komünizmin başını ezmek”te gören, kendileri de bir “izm” yanlısı olmalarına karşın, tüm “izm”lere lanetler savuranlardı.
Bir zamanlar moda olan “nasyonal sosyalizm” yanlısıydılar onlar. Yani aşırı milliyetçi akımdan yanaydılar. “İzm”in Latince’de ”bilim” eki olduğunu bilmeyen ve “Lanet olsun nerede bir izm varsa” diye haykıranlardı onlar.
Oysa Emin Kılıç da bütün felsefeleri ve “izm”lere karşıydı. Emin Kılıç’a göre bütün felsefeler ve “izm”ler birer dedikoduydu. Emin Kılıç’a göre yalnız kendi felsefesi vardı. Eski Yunandan kalmış bir filozof değildi yalnızca Emin Kılıç Kale, o savaşçı, bir gaziydi! Antep harbinde önemli yrarlıklar göstermişti.
Bu bilisizliklerine karşın politik arenalarda en önde onlar vardı, basında en önde onlar vardı. Ağızlarına sakız edindikleri ilk sermayeleri de Doktor Emin Kılıç ile onun öğrencileriydi.
Oysa Emin Kılıç’ın politik yanı ağır basmazdı. Savunmak için söylemiyorum, o komünist bile değildi. Sadece son zamanlar hariç, hep Atatürkçü, ileri görüşlü, cumhuriyetten, laiklikten yana bir düşünürdü.
Hayat Dersleri adını verdiği bir düşün okulu vardı, eski Yunandaki filozofların felsefe okulları gibi. Buraya devam eden öğrencileri cehaletin pençesinden kurtarıp yurda, ulusa yararlı insanlara dönüştürmekti amacı.
Uzunca bir süre başardı bunu. Ama yaşlılığına doğru ne yazık ki o da 12 Mart ve 12 Eylül yana tavır aldı bağımsızlık savaşımı veren ve bu uğurda şehit düşen gençleri ağzına bile almadı
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta