" Yuvasız kuşlar gibiyim mekânı belirsiz
Kal-u beladan bu yana
Dünya denen memlekette
Sıla hasreti çekiyorum...".
Sonsuzluğu düşlüyorum...
Şeytanın oyunuyla düştüm bu derde
Dünyada herkese el
herşeye yabancıyım
Kederi sinemde uyuttum
Hayattan değil
İnsanlardan yoruldum
Dost eli diye dikenlere dokundum...
Arkamdan söylenen sözleri
İçime atıp yuttum
Aşk sandım kor ateşle kavruldum
ki külüm bile kalmadı..
Kaçıyorum kalabalıktan köşe bucak
Çalınmadık neyim kaldı bilmiyorum
Ricat emri verdim gönlüme
Bozguna uğradım çekiliyorum.....
Kayıt Tarihi : 31.3.2023 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
16 Ekim 2022
İnsanlardan
Kendimden
Bitab düştüm
Söylenecek çok şey var biliyorum
Ama gidiyorum !
Tebrikler
söylenecekleri yuttuk
teşekkür ederim ..güzel yorumun için
gündüzleri bile gece yapan karamsarlık
Hayat hepimizi yoruyor üzüyor ağlatıyor
yorulduk diye vazgeçemeyiz kendimizden, sevmekten ve umut etmekten
vazgeçtiğimiz gün herkesi sevindiririz kendimizden başka
Tebrikler
saygı selam ve esenlikle kalınız
ama en önemlisi sevgiyle umutla ve güzelliklerle kalınız
çok teşekkür ederim
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (12)