bezirganlar ortada
köşelerde tezgahlar.
göz, gözü hiç görmüyor,
toz, duman ve karanlık.
her kes bir ad altında,
sanki olmuşlar melek.
yüce dinim adına,
mazlumu vuruyorlar.
islami bir mal gibi,
utanmadan satanlar.
dinim o kadar yüksek,
bezirgana ne gerek.
saç, sakala karışmış,
bi haber islamalıktan.
islam adı altında,
namuslar kırıyorlar..
Kayıt Tarihi : 9.9.2020 14:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Durukan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/09/bezirganlar.jpg)
utanmadan satanlar.
dinim o kadar yüksek,
bezirgana ne gerek.
Şiirinizi
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)